Współuzależnienie nie pojawia się nagle. Zaczyna się od troski, lojalności, próby ratowania bliskiej osoby. Z czasem staje się schematem, w którym osoba żyjąca obok osoby uzależnionej traci kontakt ze sobą, rezygnuje z własnych potrzeb i dostosowuje się do choroby drugiego człowieka. W tym artykule wyjaśniamy, czym jest współuzależnienie, jak je rozpoznać i dlaczego warto szukać wsparcia nie tylko dla osoby uzależnionej – ale również dla siebie.
Co to jest współuzależnienie?
Współuzależnienie to wzorzec funkcjonowania osoby, która żyje w bliskiej relacji z osobą uzależnioną – partnerem, dzieckiem, rodzicem czy rodzeństwem. To nie „wada charakteru”, ale sposób radzenia sobie z przewlekłym stresem i chaosem emocjonalnym, jaki niesie życie z osobą uzależnioną.
Osoba współuzależniona koncentruje się na drugiej osobie – kontroluje, ratuje, wypiera trudne emocje, tłumaczy zachowania partnera lub dziecka. Często zaniedbuje siebie, rezygnuje z własnych potrzeb, a jednocześnie odczuwa lęk, złość, poczucie winy i bezsilność.
Kogo dotyczy współuzależnienie?
Najczęściej współuzależnienie rozwija się u:
Współuzależnienie to nie tylko „kobieca sprawa” – choć statystycznie częściej dotyczy kobiet, może rozwijać się również u mężczyzn.
Jakie są objawy współuzależnienia?
1. Utrata kontaktu z własnymi emocjami i potrzebami
Osoba współuzależniona skupia się na emocjach drugiej osoby, tłumi swoje potrzeby, nie potrafi powiedzieć „nie”.
2. Przejmowanie odpowiedzialności za zachowanie osoby uzależnionej
Czuje się winna za nawroty, stara się kontrolować picie, ukrywa konsekwencje przed innymi.
3. Przekraczanie własnych granic i zgoda na przemoc psychiczną lub fizyczną
Z czasem osoba współuzależniona może przyzwyczaić się do życia w napięciu i chaosie, tłumacząc wszystko „nałogiem”.
4. Życie w trybie: „Jak on/ona ma dobry dzień, to ja też”
Funkcjonowanie emocjonalne zależy od nastrojów i zachowań osoby uzależnionej – co sprawia, że współuzależniony/a sam/a traci kontrolę nad swoim życiem.
5. Lęk przed zmianą – nawet jeśli sytuacja jest wyniszczająca
Choć cierpienie jest ogromne, zmiana przeraża – bo wiąże się z konfrontacją, utratą relacji lub nieznanym.
Dlaczego warto sięgnąć po pomoc?
Współuzależnienie jest formą cierpienia psychicznego, które nie mija samo. Może prowadzić do depresji, zaburzeń lękowych, somatyzacji (np. bóle głowy, bezsenność), a także do uzależnienia wtórnego – np. od leków, pracy, kontroli.
Terapia dla osób współuzależnionych pozwala:
Jak wygląda terapia współuzależnienia w Liberta?
W poradni Liberta oferujemy pomoc psychologiczną i psychoterapeutyczną dla osób współuzależnionych – niezależnie od tego, czy osoba uzależniona rozpoczęła leczenie.
Pomoc obejmuje:
Współuzależnienie to nie „zbyt duża miłość”. To realny mechanizm obronny, który rani.
Nie trzeba cierpieć w milczeniu. Można się z tego uwolnić – krok po kroku, z pomocą terapeuty.
Umów się na pierwszą konsultację w poradni Liberta – bez oceniania, z pełnym zrozumieniem.
+48 784 690 629 | www.liberta.pl | kontakt@liberta.pl