Czy moje dziecko jest uzależnione od telefonu? – 7 sygnałów, których nie warto ignorować

Autor: Katarzyny Andrusikiewicz

Czy moje dziecko jest uzależnione od telefonu? – 7 sygnałów, których nie warto ignorować

Coraz więcej rodziców z niepokojem obserwuje, że ich dziecko niemal nie rozstaje się ze smartfonem. Godziny spędzane na TikToku, gry online do późnej nocy, agresja przy próbie odebrania telefonu – to już nie tylko „trudny wiek” czy „etap”. To może być uzależnienie cyfrowe, które – podobnie jak uzależnienie od alkoholu czy narkotyków – ma realny wpływ na rozwój emocjonalny i psychiczny dziecka. Jak je rozpoznać i kiedy zgłosić się po pomoc?


Co to jest uzależnienie cyfrowe?

Uzależnienie cyfrowe to zaburzenie polegające na utracie kontroli nad korzystaniem z urządzeń elektronicznych – głównie smartfonów, Internetu, gier online i mediów społecznościowych. Dziecko nie potrafi ograniczyć czasu ekranowego, a próba odstawienia urządzenia wywołuje silny lęk, złość lub apatię. Telefon przestaje być narzędziem, a staje się „emocjonalną protezą” – sposobem regulowania emocji, ucieczką od problemów i obowiązków.


Dlaczego dzieci i nastolatki są szczególnie narażone?

Mózg dziecka i nastolatka znajduje się w fazie intensywnego rozwoju – szczególnie struktury odpowiedzialne za kontrolę impulsów i planowanie. Algorytmy mediów społecznościowych i gier są zaprojektowane tak, by „karmić” mózg nagrodą w postaci dopaminy. Brak dojrzałości emocjonalnej i podatność na wpływ rówieśników dodatkowo zwiększają ryzyko uzależnienia.


7 sygnałów, które mogą świadczyć o uzależnieniu dziecka od telefonu

1. Reaguje agresją lub lękiem, gdy nie ma dostępu do urządzenia

Gdy telefon zostanie odebrany – nawet na chwilę – dziecko wpada w panikę, krzyczy, zamyka się w pokoju lub grozi, że „ucieknie z domu”.

2. Korzysta z urządzeń w nocy – często po kryjomu

Zasypia z telefonem pod poduszką, wstaje w nocy, by sprawdzić powiadomienia, nie wysypia się, a rano ma trudności z funkcjonowaniem.

3. Pogorszenie wyników w nauce i wycofanie się z życia rodzinnego

Zaniedbuje szkołę, nie odrabia prac domowych, przestaje rozmawiać z domownikami, spędza większość czasu samotnie z telefonem.

4. Brak zainteresowania dawnymi pasjami i relacjami

Porzuca swoje hobby, nie chce spotykać się z przyjaciółmi w realnym świecie, wydaje się znudzony wszystkim, co nie jest związane z ekranem.

5. Każda próba kontroli kończy się kłótnią

Ustalanie limitów czasowych na korzystanie z urządzeń wywołuje silne emocje – gniew, płacz, bunt, czasem szantaż emocjonalny: „Wszyscy mają!”, „Nie obchodzi cię, co czuję!”.

6. Kłamie na temat czasu spędzanego online

Ukrywa, ile naprawdę korzysta z telefonu, korzysta z dodatkowych urządzeń, kasuje historię przeglądania lub zmienia hasła.

7. Smartfon jako narzędzie do regulowania emocji

Sięga po telefon zawsze wtedy, gdy jest zestresowane, znudzone, smutne lub zdenerwowane. Nie potrafi inaczej „rozładować napięcia”.


Gdzie kończy się „etap”, a zaczyna problem?

Wielu rodziców zadaje sobie pytanie: czy to uzależnienie, czy po prostu dorastanie w czasach smartfonów? Kluczowe są trzy kryteria:

  • Skala – ile czasu dziecko realnie spędza z urządzeniem?
  • Konsekwencje – czy telefon wpływa na sen, szkołę, relacje, zdrowie?
  • Brak kontroli – czy dziecko potrafi samo przerwać, czy traci nad tym panowanie?

Jeśli odpowiedzią na powyższe pytania jest „tak” – to znak, że warto skonsultować się ze specjalistą.


Co może zrobić rodzic?

  • Obserwować bez oceniania – próbować zrozumieć, co dziecko „leczy” telefonem: nudę, samotność, lęk?
  • Rozmawiać, nie straszyć – zamiast zakazów, warto zacząć od rozmowy o tym, co dziecko czuje, co lubi online i dlaczego.
  • Ustalać zasady z wyprzedzeniem – jasno określić zasady korzystania z telefonu (np. godziny offline, brak telefonu w sypialni).
  • Szukać wsparcia – jeśli sytuacja wymyka się spod kontroli, nie warto czekać. Wczesna pomoc może zapobiec pogłębianiu problemu.

Jak pomagamy w Liberta?

W poradni Liberta pracujemy z dziećmi i młodzieżą, które zmagają się z uzależnieniami cyfrowymi – także wtedy, gdy problem dopiero się zaczyna. Proces leczenia obejmuje:

  • indywidualną diagnozę psychologiczną,
  • terapię dziecka lub nastolatka,
  • zaangażowanie rodziców w proces zmiany,
  • konsultacje wychowawcze i rodzinne.

Pomagamy nie tylko dziecku – pomagamy całej rodzinie odzyskać równowagę.


Jeśli obserwują Państwo te sygnały u swojego dziecka – zapraszamy na pierwszą konsultację.
Zaufajmy faktom, a nie nadziei, że „samo przejdzie”. Wspólnie możemy zatrzymać ten proces.

 www.liberta.pl | kontakt@liberta.pl | +48 784 690 629

Formularz kontaktowy

Skontaktuj się z nami

Kontakt
All right reserved